Maand: september 2017

Ik kan weer an de slag. 

Posted by

0

Gistermiddag zijn de spullen voor het dak binnen gekomen. 

De isolatie die onder de pannen komt. 

En de dakpannen en de golfplaten. 

Toen Roberto de golfplaten met de kraan optilde zat de hijsbalk niet midden boven de lifthaken. Gevolg de pallet met platen verplaatste zich horizontaal in de richting van de hijsbalk maar …… daar stond zijn broer Ricardo. Die kwam met zijn been klem te zitten tussen die platen en een pallet met dakpannen. Ik zag het gebeuren en schrok me een hoedje. Gelukkig liep het allemaal goed af. 

Tussen Mees en Isabel gaat het langzaam beter. Hier springt Isabel op het bed waar Mees lag te slapen. Hij vindt het nog steeds niet leuk maar eerst kwam hij niet eens naar binnen als hij Isabel zag. 

Nu is het wachten tot Fernando het badkamerdak komt maken. Tot mijn grote verrassing is hij een echte geen daden maar worden figuur geworden. Jammer want het is een aardige vent. 

Dejavu. 

Posted by

3

Twee jaar geleden, na het schilderen van het dak van ons nieuwe huis had ik er m’n buik vol van en had ik me voorgenomen nooit meer te schilderen. Maar zoals met zovele goed voornemens is ook deze ten onder gegaan en heb ik toch de kwast en roller weer opgepakt. Eerst heb ik staan te etteren met een ‘workmate’ en twee trappen. 


Maar vandaag toch maar twee burras (ezelinnen) gekocht.

Zo nu zit ik op m’n achterste, na 18 planken en 20 balken (twee zie je niet) twee maal in de anti insectenmiddel (multitratamiento), een maal geschuurd en twee maal in de bruine beits (iroko) gezet te hebben is het wachten op Fernando die als het goed is morgen komt. Ik ben moe, na zes dagen gewerkt te hebben in Almere en daarna hier sinds m’n terugkomst inclusief de laatste twee weekenden en ik blij nu even niets te doen te hebben. Ik heb m’n buik weer helemaal vol van schilderen en schuren ik doe het nooit meer wat een saai werk, ga een tukkie doen. 

Ik ben er even op gaan zitten. 

Posted by

0

De timmerman die het dak moet maken houdt me nu al een behoorlijke poos aan het lijntje en komt geen enkele belofte die hij maakt na. Hij moet het hout dat hij nodig heeft bij de houthandel bestellen.  Toen ik er ook nog achter kwam dat die de komende twee weken dicht zijn vanwege vakantie ben ik er even ‘op gaan zitten ‘. Ik ben gaan bellen, whatsappen en woensdagavond ben ik hem thuis op gaan zoeken. Hij zei dat ik hem “verkeerd begrepen” had, ja ja.  Resultaat, gistermorgen om acht uur was hij bij de houthandel. 

En gisteravond  heeft hij het ook nog gebracht. Volgende week gaat hij beginnen als ik het hout heb geschilderd. Aan de gang dus. 

Op het katten front heerst een gespannen situatie. Het lijkt wel of Mees bang is van die kleine die we Isabel hebben genoemd. Regelmatig raken hun neuzen elkaar en denk je het gaat wel maar dan worden de staarten dik en begint Mees te grommen en soms worden er zelfs tikken uitgedeeld. Ze houden elkaar goed in de gaten, Isabel met nieuwsgierigheid en Mees met argwaan. Hij is duidelijk geïrriteerd. 

En na het mindere uitzicht van vorige week. 

Was het gisteravond weer als vanouds. 

Oh ja, ik krijg momenteel elke maandag en donderdag water voor de beregening en het niveau in de embalse (het basin) is zelfs iets gestegen. 

Thuis. 

Posted by

4

Na een goede vlucht naar Holland, 

heb ik één dag gewit en vijf dagen laminaat gelegd. M’n schoonzoon had het spannend gemaakt. Van de 24 dozen laminaat had ik na het leggen in vier slaapkamers, twee halletjes, een wasruimte en een wasdroogkamer had ik precies één plank laminaat over. En dat was dan alleen de eerste en tweede verdieping nog maar. 

 

‘T was zo nu en dan wel behelpen. 

 Biercups bestaan nog niet, ideetje misschien?


Gisteravond om 22:00 uur was ik klaar met de benedenverdieping en de plinten, alles doet zeer, m’n voeten van het vijf dagen gehurkt zitten m’n hand van het overtuigen van de laminaat om te klikken om van m’n knieën nog maar te zwijgen. 

Wel héél gezellig was het etentje dat m’n twee dochters hadden georganiseerd bij de Griek op m’n verjaardag. 

Hierboven m’n twee dochters met mijn laatste kleindochter die ik nog nooit had gezien en hieronder m’n twee andere kleinkinderen. 

Mooie familie hebben Ank en ik op de wereld gezet jtoch?

Thuisgekomen wachtte me nog een verrassing, gezinsuitbreiding. 

Voor iemand anders is dat toch even wennen. 

En ben ik dus weer terug, weg van alle hektiek, alle auto’s, mensen en hoogbouw. Terug op ons mooie en rustige La Palma. Het is nu 22:00 uur, 26°, windstil en alles wat open kan staat open, kortom ik ben thuis. 

Niet alleen ons Zeeuwen bin zunig. 

Posted by

0

Toen ik van de week een stukje hout aan het zoeken was voor mijn werk aan de pajero ontdekte ik iets bijzonders. Een van de oude dakspanten (ticeras) die in het dakje van de badkamer had gezeten bestond uit twee aan elkaar gezette stukken. 

Het gebruikte tea moest vroeger uit de bergen komen. Het werd daar uit de kern van de Canarische den gewonnen. De rijkere Palmeros konden zich een ezel veroorloven maar meestal werd dit loodzware hout op de rug naar beneden gesjouwd. Je kan je dus voorstellen dat elk stukje gebruikt werd. Vandaar deze bijzondere creatie. 

Een ander opvallend dingetje hieraan is dat meestal alleen de zichtbare zijde netjes werd afgewerkt. De reden daarvoor is dat men geen machines had om dit staalharde hout te bewerken maar alles werd met de hand gezaagd, gebeiteld en geschuurd. 

Waarom zou je dus de achterkant bewerken?

Je kan dus met recht zeggen dat niet alleen ‘ons Zeeuwen zunig’ zijn. 

Ik ben een goede peon en heb haar op m’n arm. 

Posted by

0

Zo ’t muurtje staat. Ik moet zeggen dat de metselaar goed werk heeft geleverd. Vooral zijn voorstel om aan de onderzijde de muur te versterken sprak me erg aan zo ook de manier waarop hij dit deed. 

Hij legde de eerste rij bloks ondersteboven, sloeg de tussenstukken er uit en in het zo ontstane kanaal legde hij een stevige buis en vulde dat kanaal met cement. De muur is verder perfect recht en horizontaal. Ik had alle bloks voorbereid met de noodzakelijke gaten, gelukkig klopte dit allemaal precies. Benjamin de metselaar vond me een goede peon (hulpje). 

En daar staat hij dan, er boven op liggen de electriciteits slangen en de metalen buis die in de bovenbalk komt. 

Morgen wordt het deurkozijn geplaatst en de bovenzijde afgewerkt. 

Vanmiddag zijn we naar de oogarts geweest en zijn Anks ogen gelazerd. Op het lange wachten na is dat allemaal heel vlot verlopen. Kennelijk was het succesvol ook. Ik word continue op de hoogte gehouden van wat ze allemaal beter ziet. Zojuist meldde ze me dat ik haar op m’n arm heb…… 

T’kwam toch nog. 

Posted by

0

Gisteravond om vijf uur kreeg ik een telefoontje:”Hans hoeveel tijd heb je nodig?”, “Anderhalf uur.” Goed er komt water bel me als je klaar ben dan kan iemand anders weer beregenen. Zo gezegd zo gedaan. 12.000 liter heb ik kunnen geven. Het totaal is daarmee op ongeveer de helft gekomen van wat ik normaal geef. Nu maar zien wanneer ik weer water krijg. 

Geen water meer. 

Posted by

0

Het water is op!!!!! ……….. ????

We hebben in Puntagorda twee bassins (charcos) met water voor bevloeiing. Een boven ons en die waar we op uitkijken, zie foto. Na de winter was het basin wat we zien vol en maart/april was het ineens bijna leeg. Toen ik dat zag zei ik al tegen Ank wat raar er klopt volgens mij iets niet. Deze week kwam de aap uit de mouw. 

Afgelopen zondag was er ineens geen water en maandag weer wel.  Ik had zondag iets gewijzigd in de computer van de beregening en dacht dat ik iets fout had gedaan. Maar dinsdag ineens weer geen water en toen stond het ook in de krant. Zoals jullie weten ben ik nogal een controle freak, ik houd alles nauwgezet bij. Hieronder wat er gebeurd is afgelopen weken. Op de datums die rood zijn gemaakt waren de temperaturen boven de 30°C. 

In de kolommen zie je achtereenvolgens – het weeknummer met de geplande hoeveelheid t.o.v. normaal in procenten – het jaartotaal met het percentage van de hoeveelheid water die ik beschikbaar heb – (in blauw) de weekhoeveelheid, het daggemiddelde en het percentage wat al is gegeven – de hoeveelheid regen die er is gevallen (groen, in mm/m2) en de hoeveelheid water die ik heb gegeven (in Ltr/m2). Deze week dus slechts 32 van de geplande 120%! Die 120% van week 35 wil zeggen dat er 47.000 Ltr water moet worden gegeven in deze week. 

En de oorzaak? De geruchtenmachine draait op volle toeren. Volgens de krant is er gewoon te veel gebruikt, maar volgens de dorpelingen is het water op een duistere manier weggesluisd naar Tijarafe en daar is het weer gestolen en doorgestuurd naar Los Llanos. Onze burgemeester zou er de hand in hebben gehad.  Gezien wat er gebeurd is met het plotselinge zakken van het water in het bassin lijkt het laatste het meest waarschijnlijk. En de gewone boer die afhankelijk is van zijn oogst is het slachtoffer. 

En wij? Wij zijn voor ons inkomen niet afhankelijk van de oogst maar het is wel zonde van de bomen. Dus aan de gang met drinkwater en het beetje water wat er nog in de aljibe (waterput van het oude beregeningssysteem) zit.  

Ank met de tuinslang. 

En ik sjouwen met emmertjes en gieters. 

Op de bodem van de aljibe ligt trouwens het skelet van een kat. 



Alle 20 bomen van terras 3 hebben nu 30 liter water gehad. Normaal zou dat deze week elke dag zo’n 100 liter moeten zijn, maar ja  beter iets dan niets zullen we maar zeggen.