Porís de Lomada Grande, wandelen op een lege maag.

Vanwege de formule 1 hebben we deze maal niet op zondag gewandeld maar op dinsdag. Nu vasten wij op maandag en dinsdag maar ik zei tegen John:”Géén probleem we gaan” en dit was onze route. 7,6 kilometer met een hoogte verschil van 467 meter.

Bij de A (onder de B) stond de auto.

Een “Porís“ is een natuurlijke haven of steiger. Het is een woord wat eigenlijk alleen voorkomt op La Palma en Tenerife (Wikipedia) en een lomada grande is een grote heuvel. Nu daar kwamen we al vlug achter.

De route die we gekozen hadden liep over een prachtig weggetje naar beneden maar al vlug kwamen we bovenstaand bord tegen. Er wordt gewaarschuwd dat:

  • GEVAARLIJK GEBIED.
  • Er is geen strand wacht.
  • Er is risico op vallend gesteente.
  • Er is gevaar voor grote golven.
  • Het water is erg diep.
  • Er staan sterke stromingen.
  • Val gevaar vanwege de rotsachtige kust.

Na even achter onze oren te hebben gekrabd concludeerden we dat we in ieder geval geen gevaar op Corona was zijn we maar gewoon doorgelopen. Het pad bleef erg mooi maar niet zo mooi als de uitzichten.

Het geeft niet hoe vaak je het ziet het blijft indrukwekkend. Op de plaats waar we hier staan gaat het 100 à 150 meter steil naar beneden. Je kan het water wat hier direct onder op de kust slaat daardoor niet zien.

Playa del Callejoncito (strand van het steegje)

De natuur is prachtig deze tijd van het jaar, bloemen overal waar je kijkt.

Het gebied van de porís lijkt wel wat op de ‘haven van Puntagorda’. Er zijn ook hier heel veel rots woningen.

We hebben daar gerust en onze lunch genuttigd. Ik had voor alle zekerheid twee appels meegenomen waar ik er toch maar één van heb opgegeten.

Na alle wereldproblemen besproken te hebben onder het genot van het heerlijke weer, een prachtig uitzicht en enkele hele grote golven hebben we ons op de terugweg begeven.

Deze route was een stuk lastiger. Het pad was zo nu dan aangegeven door steen mannetjes, zie foto. Dat zijn hoopjes stenen die moeten aanduiden dat je nog op het goede pad zit. Maar het grootste deel van de tijd was het pad onzichtbaar en totaal overgroeid door een soort tot 1,5 m hoge brem en een klein soort schijf cactussen met enorme naalden die je dus ook vaak moeilijk kon zien. Één kwam er dan ook in Johns teen terecht.

Deze foto is op zo’n 30 cm hoogte genomen.

Door de windstille dag, de warme zon en het gebrek aan eten kreeg ik op een gegeven moment trillende benen. Maar ik dacht stel je niet aan. Maar toen ik ook alle kleuren van de regenboog begon te zien hebben we toch maar een pauze ingelast. Na het nuttigen van mijn tweede appeltje en een minuut of tien rust konden we onze weg weer vervolgen.

Tegen het einde van de route kwamen we in het vorig jaar verbrande gebied.

Alle bomen op bovenstaande foto zijn nog helemaal verkoold maar het huis is gespaard gebleven. Waarschijnlijk door de inzet van de blus helicopters die overal enorme hoeveelheden water overeen hebben gegooid. De bewoners moeten wel behoorlijk in de rats hebben gezeten.

Vanochtend woog ik 76,2 kg. Het laagste gewicht sinds we gestart zijn met vasten op maandag en dinsdag. Over het algemeen doen we gewoon alles die dagen maar ik ga toch maar niet meer van die zware wandelingen doen.

← vorige
volgende →

Reacties

Reactie verzenden

XHTML: You can use these tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

AANMELDEN

Wilt u ons volgen?
Schrijft u zich dan hier in.

VERTALEN

CATEGORIEN

ARCHIEF

Casa Demetria

Camino del Calvario 19a
38789 Puntagorda
La Palma
España

Contact